รสชาติของประวัติศาสตร์
โทรศัพท์ดังขึ้นเช่นเคยเช่นเคยเมื่อมือของเธอเต็ม Marli ลิ้นมันจากปกเสื้อสูทของเธอและยังคงนวดอยู่ ตอบช้าด้วยฟุ้งซ่าน “เห่า?” มันคือเคิร์ต “มาร์ลี. แฮปคืออะไร” เขาพูดว่า. “ไม่มีวิดวะ?” “มือ” Marli กล่าว เธอพยายามจะบอกว่าโปรเจ็กต์ของเธอดูเหมือนในวิดีโอแนะนำมากพอที่จะหยุดบีบและไปล้างทุกอย่างออกจากข้อศอก “งานอดิเรกใหม่ ถือ.” เธอเคลื่อนเท้าไปไม่กี่ฟุตบนฮับของเธอแล้วพลิกฝาครอบคู่มือบนฟีดกล้องด้วยเข่าของเธอ ยังคงปลายแขนลึกเข้าไปในลูกบอลของสารที่หนา โดยใช้นิ้วของเธอค่อยๆ ใช้นิ้วลูบไล้ การกดนิ้วเท้าอย่างระมัดระวังเปิดใช้งานวิดีโอแบบสองทางและส่งเธอลอยกลับไปที่ห้องครัวอย่างช้าๆ
“Ewww.w” เคิร์ตพูด เอนหลังจากกล้องด้วยความสยดสยองเกินจริง “คืออะไร?”
“ขนมปัง” Marli กล่าว เพลิดเพลินกับความรู้สึกไม่สบายของเขา
“ไม่มีทาง. ขนมปังไม่สารที่หนา” เคิร์ตค้าน “แบน. มีความกรุบกรอบ มาจากฮับ”
“ไม่มีการผูกขาดของฮับในขนมปัง พลัสฮับขนมปังก็สารที่หนามาก่อน”
“ก่อน?” เคิร์ทเลิกคิ้ว “ก่อนทำอาหาร? แต่ทำไมไม่ ‘fuge ทำไมมือ?”
“’ฟิวเจอร์ไม่ร้อน อืม ไม่ร้อน”
Marli ตัดสินใจว่านิ้วที่อ่อนล้าของเธอพอแล้ว และเริ่มดึงตัวเองออกจากหยดอย่างระมัดระวัง “ขนมปังชนิดนี้เก่า ยีสต์ทำให้เกิดฟอง ใน Grav ฟองสบู่จะลอยขึ้น ไม่เอานะ ฉันช่วย” หากเธอทำเบา ๆ เพียงพอ มือของเธอจะแยกฟองอากาศออกเป็นฟองเล็กๆ แล้วกระจายไปทั่วแป้ง ครั้งที่สองที่เธอทำกับลูกบอลนี้เพราะเธอ ‘หลอมส่วนผสมเข้าด้วยกัน เหตุผลสำหรับเรื่องนี้ไม่ได้อธิบายอย่างครบถ้วนในบทช่วยสอน แต่เธอคิดว่าเธอเข้าใจ เธอต้องการขนมปังแบบเก่าที่นุ่มฟู ไม่ใช่เปลือกแข็งของฮับที่อยู่ตรงกลางอากาศ คำว่า ‘gluten’ ยังไม่ได้ป้อนคำศัพท์ของเธอ
“ตอนนี้อะไร” เคิร์ตถามขณะดันลูกบอลเข้าไปในเครื่องนึ่งฆ่าเชื้อแล้วเอามือเข้าไปอัลตราซาวนด์
“ตอนนี้ถือ กวดวิชาบอกว่าครึ่งชั่วโมง”
“น่าเบื่อ.” เคิร์ทยิ้มออกมา มาร์ลีหัวเราะ พวกเขาเป็นเพื่อนกันมาสองปีและเพื่อนบ้านมาหนึ่งปีและรู้จักกันดีเกินไป เคิร์ตรู้สึกทึ่งแต่ไม่อยากยอมรับ เขาจะแสร้งทำเป็นว่าเขายุ่งเกินกว่าจะคุยจนกว่าเขาจะมาที่ฟักไข่ของเธอโดยไม่ได้แจ้งล่วงหน้า เธอกวาดการควบแน่นเล็กน้อยจากแผงกั้นข้างตู้เย็น ซึ่งการหมุนเวียนของอากาศไม่ดี และทำรายการตรวจสอบการอ่านวันละสองครั้งของเธอ แต่ไม่มีอะไรมากที่จะต้องทำให้เป็นระเบียบเรียบร้อยในศูนย์เด็กเล็ก เธออ่านข่าวเกี่ยวกับ spex ของเธอในขณะที่เธอรอครึ่งชั่วโมงที่จำเป็น เมื่อถึงเวลาที่กำหนด เธอเอื้อมมือเข้าไปในเครื่องอบฆ่าเชื้ออีกครั้ง โดยแยกลูกบอลออกเป็นสองซีก อันหนึ่งจะเข้าไปในตู้เย็นสำหรับการทดลองในอนาคต ที่เหลือเธอปั้นเป็นลูกบอลเรียบร้อยอีกครั้ง ตอนนี้มีขนาดเท่ากับลูกที่โรงยิมของ Hub และใช้เวลาเล่นซอกับตัวควบคุมเครื่องนึ่งฆ่าเชื้อ
