ขยะกว่า 5 ล้านล้านชิ้นเกลื่อนผิวทะเลMarcus Eriksen มักจะมีของสำหรับขยะ ในฐานะวัยรุ่นในนิวออร์ลีนส์ เขาได้ห้อมล้อมตัวเองด้วยสิ่งนี้อย่างแท้จริง เขาชอบดำน้ำทิ้งขยะนานก่อนที่อากาศจะเย็น โดยใช้เวลาหลายชั่วโมงในที่ทิ้งขยะในท้องที่ และเฝ้าดูกรงเล็บกลขนาดใหญ่ที่ปฏิเสธไปยังเตาเผาขยะ
แต่เมื่อ Eriksen พิจารณาอุทิศชีวิตการทำงานเพื่อทำความเข้าใจขยะทั่วโลกและไปที่ใด เขาพบว่ามีการศึกษาที่ได้รับการตีพิมพ์เพียงไม่กี่ฉบับ
“ฉันสามารถนับเอกสารการวิจัยเกี่ยวกับขยะในมหาสมุทรด้วยสองมือ” Eriksen กล่าว ดังนั้นในปี 2552 หลายปีหลังจากสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอก ในการศึกษาวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยเซาเทิร์นแคลิฟอร์เนียในลอสแองเจลิส เขาและแอนนา คัมมินส์ ภรรยาของเขาได้ก่อตั้ง5 Gyresซึ่งเป็นสถาบันที่อุทิศให้กับการศึกษามลภาวะจากพลาสติกในทะเล
ตั้งแต่นั้นมา Eriksen และผู้ร่วมงานของเขาได้แล่นเรือเป็นระยะทางกว่า 35,000 ไมล์ นับว่าเป็นขยะ เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม ที่ PLOS ONE ทีมงาน ได้เผยแพร่ การประมาณการใหม่ของปริมาณพลาสติกที่ลอยอยู่ในมหาสมุทร: 5.25 ล้านล้านชิ้นซึ่งครอบคลุมขนาดต่างๆ และมีน้ำหนักรวมกันเกือบ 270,000 เมตริกตัน
นักวิจัยได้ทำงานอย่างหนักโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการหาปริมาณเศษพลาสติกที่เล็กที่สุด ซึ่งมีขนาดเล็กกว่าเมล็ดข้าว ทีมวิจัยพบว่าจุดเหล่านี้ประกอบด้วยอนุภาคพลาสติกที่ลอยอยู่ประมาณ 92 เปอร์เซ็นต์ และเป็นเศษส่วนของมวลพลาสติกที่มีนัยสำคัญในมหาสมุทรพื้นผิว
แม้ว่าจะเป็นขยะจำนวนมาก แต่ก็น้อยกว่า Eriksen และนักวิทยาศาสตร์คนอื่นๆ ที่คาดไว้ ( SN: 8/9/14, p. 9 ) ชิ้นส่วนที่เล็กที่สุดจะจมหรือถูกกิน เขาพูด และนั่นก็เป็นปัญหา
ไมโครพลาสติกในทะเล “เป็นของเสียอันตราย” Eriksen อายุ 47 ปีกล่าว พวกมันดูดซับมลพิษและหมุนเวียนผ่านเว็บอาหารทะเล “กระดาษย่อยสลายได้ทางชีวภาพ โลหะจะออกซิไดซ์ แก้วเป็นสิ่งที่ไม่เป็นพิษเป็นภัย พลาสติกเป็นสัตว์ที่แตกต่างกันมาก” เขากล่าว
Eriksen ไม่พอใจเพียงแค่การนับค่าเสียหาย เขายังพยายามที่จะปลุกจิตสำนึกของปัญหา ซึ่งบางครั้งด้วยวิธีที่แปลกใหม่ ในปี 2008 เขาเดินทางจากลอสแองเจลิสไปฮาวายบนแพ ที่ ทำจากซากเครื่องบินเซสนาที่กู้มาได้ ซึ่งมีขวดน้ำพลาสติก 15,000 ขวดลอยอยู่ “มันเป็นการผจญภัยมากกว่าที่ฉันคิดไว้” Eriksen กล่าว การเดินทาง 88 วันใช้เวลานานกว่าที่คาดไว้เกือบสามเท่า และเขาเกือบจะหมดอาหารแล้ว วันหนึ่ง Eriksen จับปลาได้ – นักวิ่งสายรุ้งยาวหนึ่งฟุต ปลาเลี้ยงความหิวโหยและแรงผลักดันของเขา: เมื่อเขาผ่านักวิ่งสายรุ้งออก เขาพบว่าท้องของมันเต็มไปด้วยพลาสติก
‘Storm Surge’ ทบทวน Sandy มองดูพายุเฮอริเคนในอนาคต
พายุใหญ่ปี 2555 อาจเป็นลางสังหรณ์ของน้ำท่วมชายฝั่งมากขึ้นเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม 2012 พายุซูเปอร์สตอร์มแซนดี้ทำบางสิ่งที่พายุเฮอริเคนในมหาสมุทรแอตแลนติกไม่เคยทำมาก่อน: พายุลูกใหญ่พัดไปทางทิศตะวันตกอย่างรวดเร็วก่อนที่มันจะกระแทกเข้ากับชายฝั่งทะเลตะวันออก พายุ ซึ่งในทางเทคนิคได้สูญเสียสถานะพายุเฮอริเคนเมื่อออกจากเขตร้อน แต่อัดแน่นด้วยลมพายุเฮอริเคนเมื่อขึ้นฝั่ง คร่าชีวิตผู้คนไป 117 รายในสหรัฐอเมริกา และสร้างความเสียหายสูงถึง 65 พันล้านดอลลาร์ เมื่อถึงเวลาน้ำขึ้น แซนดี้ก็ท่วมในส่วนของระบบรถไฟใต้ดินของนครนิวยอร์ก
Storm Surge เป็นเรื่องราวอันทรงพลังเกี่ยวกับการเติบโต วิวัฒนาการ และผลที่ตามมาของแซนดี้ เล่าโดยนักวิทยาศาสตร์บรรยากาศที่อาศัยอยู่ในนิวยอร์กซิตี้และได้สัมผัสกับพายุโดยตรง เรื่องราวของ Sobel ที่ถักทออย่างมีศิลปะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการพัฒนาการจำลองด้วยคอมพิวเตอร์ที่ใช้ทำนายสภาพอากาศในปัจจุบันอย่างอุตสาหะ
หากไม่มีแบบจำลองดังกล่าว นักอุตุนิยมวิทยาจะไม่เคยพยากรณ์ความโกลาหลทางซ้ายอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนของ Superstorm Sandy แต่การจำลองโดยใช้ฟิสิกส์ของบรรยากาศระบุความเป็นไปได้ดังกล่าวมากกว่าหนึ่งสัปดาห์ก่อนที่พายุจะทำให้เกิดการหักเลี้ยวเป็นเวรเป็นกรรม
มากกว่าเรื่องราวของความสำเร็จทางวิทยาศาสตร์ในการพยากรณ์เส้นทางพายุ Storm Surgeแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นกับบริเวณชายฝั่งทะเลทั่วโลกในอนาคต แม้ว่านักวิทยาศาสตร์ยังคงไม่เห็นด้วยว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจะเพิ่มจำนวนหรือความแรงของพายุเฮอริเคนและเครือญาติของพายุไซโคลนในทศวรรษต่อ ๆ ไปหรือไม่ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นซึ่งเป็นผลมาจากการขยายตัวของน้ำในขณะที่อากาศอุ่นขึ้นจะทำให้น้ำท่วมชายฝั่งรุนแรงขึ้น อันที่จริง ในอนาคตอันใกล้นี้ ระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นจะทำให้พายุรุนแรงได้ง่ายขึ้น แม้แต่พายุบนฝั่งที่มีกำลังน้อยกว่าพายุเฮอริเคน ก็จะท่วมชายฝั่งได้ง่ายดายเหมือนที่แซนดี้ทำ
Storm Surgeได้เรียกร้องให้แก้ไขกระแสน้ำที่เพิ่มขึ้นอย่างไม่ลดละของโลกของเรา คำถามที่ยังคงอยู่คือรัฐบาลจะลุกขึ้นสู้ก่อนเกิดภัยพิบัติครั้งต่อไปหรือไม่
Boyan Slat นักประดิษฐ์หนุ่มชาวดัตช์ได้รับความสนใจจากสื่อต่างประเทศเป็นครั้งแรกในปี 2013 สำหรับแผนการของเขาในการทำความสะอาดมหาสมุทร เพิ่งออกจากโรงเรียนมัธยม Slat เสนอให้ใช้แผงกั้นลอยรูปตัววียาวเพื่อรวบรวมพลาสติกในมหาสมุทร ด้วยความช่วยเหลือของกระแสน้ำในมหาสมุทร ชิ้นส่วนพลาสติกจะมุ่งไปที่ศูนย์กลางของตัว V และถูกดึงขึ้นมาโดยสายพานลำเลียงที่ขับเคลื่อนด้วยแผงโซลาร์เซลล์ และหย่อนลงในสถานีรวบรวมเพื่อการรีไซเคิล รุ่นดัดแปลงของการออกแบบของเด็กอายุ 21 ปีจะถูกนำไปใช้นอกชายฝั่ง Tsushima ประเทศญี่ปุ่นในปีนี้
credit : mracomunidad.com myonlineincomejourney.com mysweetdreaminghome.com nextdayshippingpharmacy.com nextgenchallengers.com ninetwelvetwentyfive.com pimentacomdende.com platosusedbooks.com politiquebooks.com proextendernextday.com
