วิทยาลัยที่มองไม่เห็นกลายเป็นที่มองเห็นได้เมื่ออินเทอร์เน็ต
ช่วยเพิ่มความสามารถในการแลกเปลี่ยนข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ สล็อตแตกง่าย วิทยาศาสตร์ที่เปิดกว้างมากขึ้นเปิดใช้งานได้โดยการยกข้อจำกัดในการสื่อสาร และอนุญาตให้มีการเผยแพร่และอภิปรายทฤษฎีและผลลัพธ์ในวงกว้างและสมบูรณ์ยิ่งขึ้น วิชาการและสังคมกำลังวิ่งตามการเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยีและการขยายขีดความสามารถของโครงสร้างพื้นฐานทางวิชาการ โมเดลธุรกิจใหม่และระบบการให้รางวัลทางวิชาการกำลังเติบโตเช่นกัน
ทุนการศึกษาในยุคดิจิทัลให้ภาพรวมของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จากมุมมองทางประวัติศาสตร์ที่เข้มงวดซึ่งรวมอยู่ในคำศัพท์ที่กำหนดไว้อย่างดี ตามที่ Christine Borgman ชี้ให้เห็น “นี่เป็นโอกาสดีที่จะคิดว่าเราควรสร้างสภาพแวดล้อมทางวิชาการประเภทใด … ในขณะที่เทคโนโลยีใหม่ได้รับความสนใจมากที่สุด แต่เป็นการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและนโยบายที่ลึกซึ้งที่สุด”
Borgman มุ่งเน้นไปที่แนวทางปฏิบัติและประเด็นด้านการสื่อสารทางวิชาการ ซึ่งครอบคลุมทุกขอบเขตของวิทยาศาสตร์ เธอนำเสนอระบบข้อมูลทางวิชาการที่ฝังอยู่ในและถูกจำกัดด้วยสภาพแวดล้อมทางสังคมและการเมืองที่ซับซ้อน มุมมองของเธอให้ความสมดุลที่เป็นประโยชน์ต่อการมุ่งเน้นด้านเทคโนโลยีที่มีความทะเยอทะยานและบางครั้งในอุดมคติของโครงการวิจัยทางอิเล็กทรอนิกส์ที่สำคัญ
ในการวางกรอบของปัญหา บอร์กแมนพิจารณาถึงความจำเป็นของการสื่อสารทางวิทยาศาสตร์ก่อน โดยอธิบายกลไกของสิ่งพิมพ์ที่ผ่านการตรวจสอบโดยเพื่อน ประเภทของการประชุมและการมีส่วนร่วมของผู้เขียน แม้ว่านักวิทยาศาสตร์ที่ช่ำชองจะขัดสน แต่สิ่งนี้ก็เป็นรากฐานที่ดีในการประเมินผลกระทบของอินเทอร์เน็ตต่อการเผยแพร่วิทยาศาสตร์
Borgman มุ่งสู่ผลกระทบที่ก่อกวนของอินเทอร์เน็ตต่อวิทยาศาสตร์ โดยสำรวจความท้าทายที่เกิดจากการเผยแพร่ข้อมูลดิจิทัลอย่างเปิดเผย โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาสำหรับผู้เผยแพร่ทางวิทยาศาสตร์ แม้ว่าจะมีประโยชน์ต่อสังคมเพราะเครือข่ายสังคมแบบปิดซึ่งเคยก่อตั้งวิทยาลัยนักวิจัยที่มองไม่เห็นได้เปิดกว้างขึ้นแล้ว การอภิปรายอย่างถี่ถ้วนของพวกเขา การรวบรวมข้อมูลอย่างอุตสาหะ และการวิจัยที่มั่นคงกำลังแบ่งปันพื้นที่ — และแข่งขันกันเพื่อจัดอันดับการค้นหา — ด้วยเนื้อหาที่น่าสงสัย คุณภาพและความชอบธรรม
เลือก ลงทะเบียน และรับรองเอกสารการวิจัย
ในสภาพแวดล้อมดิจิทัลแบบเครือข่ายได้อย่างไร และเราจะค้นหาบทความที่มีคุณภาพได้อย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อบันทึกส่วนใหญ่มีให้เฉพาะผู้ใช้ที่ได้รับอนุญาตเท่านั้น และอาจแสดงได้ไม่ดีในผลการค้นหาทั่วไป การอภิปรายโดยละเอียดเกี่ยวกับการเข้าถึงแบบเปิดเกิดขึ้น รวมถึงประเด็นด้านทรัพย์สินทางปัญญาและลิขสิทธิ์ ตลอดจนแนวทางทั่วไป เช่น Creative Commons (http://creativecommons.org) ซึ่งผู้สร้างเนื้อหาอาจให้สิทธิ์แบบจำกัด โดยอนุญาตอย่างชัดเจน ใช้เพื่อสาธารณประโยชน์
จากนั้น Borgman จะอภิปรายข้อมูลและแง่มุมทั้งหมด ตั้งแต่คำจำกัดความพื้นฐานและประเภทใหม่ ไปจนถึงการเพิ่มปริมาณข้อมูลและบทบาทในการสื่อสารทางวิทยาศาสตร์ เธอทบทวนเรื่องการรับรอง การจัดการ และทรัพย์สินทางปัญญาสำหรับข้อมูล ซึ่งอยู่ภายใต้อนุสัญญาต่างๆ ของสิ่งพิมพ์
ผู้เขียนได้กำหนดแนวความคิดของเธอเกี่ยวกับ “โครงสร้างพื้นฐานด้านข้อมูลทางวิชาการขั้นสูง” จากการวิจัยของเธอและกำหนดไว้อย่างชัดเจนภายในกรอบของวิทยาศาสตร์แบบเปิดว่าเป็นสินค้าสาธารณะ ในคำอธิบายโครงสร้างพื้นฐานของเธอนั้น มีแนวทางทางเทคนิคเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และมุ่งเน้นไปที่พฤติกรรมและรูปแบบของสาขาวิชาต่างๆ ธรรมชาติของสิ่งประดิษฐ์ทางวิชาการ (เช่น หนังสือและบทความในวารสาร) และเกี่ยวกับอนุสัญญาและมารยาทในการทำงานร่วมกัน . อันที่จริง หัวข้อของการทำงานร่วมกันในส่วนต่างๆ ของหนังสือ – สอดคล้องกับจุดเน้นที่ไม่ใช่ด้านเทคนิค – ไม่มีการกล่าวถึง ‘wikis’ (เว็บไซต์สำหรับแก้ไขและแบ่งปันข้อความร่วมกัน เช่น Wikipedia)
ทุนการศึกษาในยุคดิจิทัลจบลงด้วยการอภิปรายที่น่าสนใจเกี่ยวกับปัญหาการวิจัยที่โครงสร้างพื้นฐานทางไซเบอร์ทางวิทยาศาสตร์ที่ครอบคลุมจะต้องแก้ไข ผู้เขียนชี้ให้เห็นถึงความจำเป็นในการพิจารณาเนื้อหาในระยะยาว เพื่อสร้างสมดุลระหว่างข้อกำหนดในระดับท้องถิ่นและระดับโลก นอกจากนี้ ยังมีความจำเป็นต้องแยกเนื้อหาออกจากเครื่องมือและบริการ (ด้วยเหตุนี้จึงสร้าง ‘ชั้นเนื้อหา’ ที่ให้มุมมองที่สอดคล้องกันของเนื้อหาทุกประเภท) และเพื่อระบุเครื่องมือ เทคโนโลยี และกลไกของสถาบันเพื่อสร้างสมดุลระหว่างความสอดคล้องและการควบคุมเนื้อหา ชั้น. ดังนั้นจึงทำให้เกิดการประนีประนอมระหว่างความต้องการของนักวิทยาศาสตร์ในการเข้าถึงโดยตรงโดยอิสระและความต้องการของเจ้าของเนื้อหาในการควบคุมการเข้าถึง
ผู้กำหนดนโยบายด้านวิทยาศาสตร์น่าจะใช้อ้างอิงหนังสือเล่มนี้ในกรอบความทะเยอทะยานของพวกเขาสำหรับโครงสร้างพื้นฐานทางวิชาการได้เป็นอย่างดี นักศึกษาสาขาวิทยาการสารสนเทศและผู้ที่ต้องการทำความเข้าใจวิทยาศาสตร์ในยุคดิจิทัลของเราจะพบว่าสิ่งนี้เป็นข้อมูลอ้างอิงและจุดเริ่มต้นที่มีคุณค่า ในโลกที่เครือข่ายทางวิทยาศาสตร์และการสื่อสารปรากฏให้เห็นและเปิดกว้างมากขึ้น Borgman ได้ให้ความสำคัญกับการอภิปรายเกี่ยวกับระบบการสื่อสารทางวิชาการด้วยตัวมันเอง สล็อตแตกง่าย
