มดเขตร้อนออกล่าผึ้งด้วยการซุ่มโจมตี อย่างไรก็ตาม ผึ้งได้พัฒนากลอุบายของพวกมันเอง
มด New World Ectatomma ruidumรออยู่นอกรูเล็กๆ เว็บสล็อต บนพื้นดินซึ่งนำไปสู่รังของผึ้งเหงื่อLasioglossum umbripeneวิลเลียม ที. วิสโลแห่งสถาบันวิจัยเขตร้อนสมิธโซเนียนซึ่งมีสำนักงานใหญ่ในเมืองบัลบัว ประเทศปานามา อธิบาย โดยปกติแล้ว ผึ้งที่บินกลับบ้านจะหยุดที่ทางเข้าในขณะที่ผึ้งยามตรวจสอบข้อมูลรับรองทางเคมีของเธอในฐานะเพื่อนร่วมรัง ในช่วงเวลาสั้นๆ นี้ มดจะพุ่งเข้าชน จับผึ้งที่ปากของมัน แล้วต่อยเหยื่อจนตาย Wcislo และ Bertrand Schatz จาก Centre d’Ecologie Fonctionnelle et Evolutive ในเมืองมงต์เปลลิเยร์ ประเทศฝรั่งเศส ได้บรรยายถึงการซุ่มโจมตีดังกล่าวในปี 2542 ขณะนี้ ในเดือนกุมภาพันธ์นิเวศวิทยาเชิงพฤติกรรมและสังคมวิทยานักวิจัยรายงานมาตรการรับมือของผึ้ง
เมื่อมดตัวหนึ่งห้อยอยู่รอบ ๆ รัง 97 เปอร์เซ็นต์ของผึ้งที่กลับมาจะขัดขวางการโฉบไปที่รังครั้งแรกและหันเหไป เกือบครึ่งก้าวเข้ามาอีกครั้ง พยายามหลบจากด้านไกล คนอื่นลงจอดไกลและเดินกลับบ้าน วิธีนี้จะช่วยผึ้งได้หากมดเอาแต่สแกนท้องฟ้าหรือเคลื่อนที่ต่อไป
นักวิจัยกล่าวว่าคำเตือนสำหรับผึ้งดูเหมือนจะเป็นภาพ ผึ้งบินหนีจากมดที่ตายแล้วซึ่งอยู่ข้างๆ รัง แม้แต่มดที่ตายไปแล้วซึ่งนักวิจัยได้ล้างด้วยตัวทำละลายเพื่อขจัดกลิ่นตัว อย่างไรก็ตาม สี่เหลี่ยมหรือสี่เหลี่ยมสีดำเล็กๆ ไม่ได้ทำให้ผึ้งตื่นตกใจ
เมื่อผึ้งตกลงไปในเงื้อมมือของมด มันจะไม่มีโอกาสเรียนรู้จากความผิดพลาดของมัน วิธีการที่ผึ้งรู้จักอันตรายของมดยังคงเป็นปริศนา Wcislo กล่าว
ปลาที่ตกแต่ง: ตัวเมียชอบทำรังกับ pizzazz
ในฤดูใบไม้ผลิ ปลาตัวผู้บางตัวจะสร้างรังของสาหร่ายซึ่งตัวเมียจะมาเยี่ยมและวางไข่เป็นครั้งคราว ในป่า มวลที่ขุ่นมัวของรังมองต่อตามนุษย์ราวกับว่ามันเหมาะสำหรับการพรางไข่ กระนั้น เมื่อนักวิทยาศาสตร์เสนอเศษกระดาษฟอยล์ตัวผู้ให้บางส่วน ปลาเหล่านั้นก็เข้าไปในป่า นำแถบสีสว่างกลับบ้านมาวางรอบๆ ทางเข้ารัง นักวิจัยรายงานใน March Behavioral Ecology and Sociobiology ในการทดสอบ ตัวเมียชอบรังที่ฉูดฉาดผู้เขียนร่วม Sara Östlund-Nilsson จาก University of Oslo ในนอร์เวย์ เป็นการทดสอบสมัยใหม่ที่มีการควบคุมครั้งแรกซึ่งแสดงให้เห็นว่าการตกแต่งรังมีความสำคัญเมื่อปลาเพศเมียเลือกเพื่อน
สติกเกิลแบ็คสามแฉก ( Gasterosteous aculeatus ) อาศัยอยู่ในน่านน้ำที่มีอากาศอบอุ่นทั่วโลก และสร้างรังด้วยสถาปัตยกรรมที่หลากหลาย บนชายฝั่งสวีเดน Östlund-Nilsson และ Mikael Holmlund แห่งสตอกโฮล์มเห็นตัวผู้ดูแลรังของสาหร่ายสีเขียว ซึ่งมักจะมีสาหร่ายสีแดงหลายเส้นหรือสาหร่ายที่ตายแล้วที่เปลี่ยนเป็นสีส้มอยู่บริเวณทางเข้า นักวิจัยได้วางแผนที่จะศึกษาลายพราง แต่เริ่มสนใจที่จะเรียนรู้ว่าเหตุใดผู้ชายจึงใช้สีเน้นที่สดใสหากมีโอกาส
นักวิจัยได้สร้างแถบยาว 15 มม. โดยการตัดฟอยล์แวววาวออกจากลูกกวาดคริสต์มาส เมื่อสิงโตตัวผู้ในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำพร้อมที่จะสร้างรัง นักวิจัยได้เสนอให้พวกมันทำด้วยกระดาษฟอยล์ห้าสีและเลื่อมต่างๆ ให้เลือก
เลื่อมไม่น่าสนใจสำหรับปลามากนัก แต่ผู้สร้างรังได้เพิ่มแถบจำนวนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสีแดง ตัวผู้จะเปลี่ยนเป็นสีแดงในฤดูผสมพันธุ์ ดังนั้น Östlund-Nilsson จึงสงสัยว่าการเลือกสีนั้นมีความสำคัญเป็นพิเศษหรือไม่ เธอจินตนาการถึงข้อความของปลาว่า “ฉันตัวแดง แต่รังของฉันยิ่งแดงเข้าไปอีก”
เพื่อทำการทดสอบการตอบสนองของเพศหญิง นักวิจัยได้เปลี่ยนเครื่องตกแต่งกับตัวผู้ตัวอื่น จากนั้นจึงเปรียบเทียบรังที่ตกแต่งด้วยกระดาษฟอยล์และไม่มีเครื่องตกแต่งที่ถือครองไว้ในขณะนั้นโดยตัวผู้ที่มีขนาดใกล้เคียงกัน เมื่อเสนอทางเลือก เห็นได้ชัดว่าตัวเมียชอบรังที่ปูด้วยแถบแวววาว
การค้นพบนี้ทำให้มีความน่าสนใจในการศึกษาก่อนหน้านี้ เฟลิซิตี้ ฮันติงฟอร์ด แห่งมหาวิทยาลัยกลาสโกว์ กล่าว เธอและเอียน บาร์เบอร์แห่งมหาวิทยาลัยเวลส์ในอเบอรีสทวิธพบว่าตัวผู้ซึ่งเป็นที่ต้องการมากที่สุด ผู้ที่มีระบบภูมิคุ้มกันแข็งแรงและแอนโดรเจนสูง ได้รังสรรค์รังที่เล็กกระทัดรัดที่สุด ผลลัพธ์นี้ชี้ให้เห็นว่าสถาปัตยกรรมรังอาจทำให้ผู้หญิงหันมาสนใจผู้สร้าง แต่การศึกษานั้นไม่ได้ทดสอบทางเลือกของสตรี “มันเป็นสารตั้งต้นที่ดีในการศึกษาใหม่” ฮันติงฟอร์ดกล่าว
การค้นพบบนแถบมันวาวเตือน Huntingford ของ bowerbirds ตัวผู้จะจัดแสดงเครื่องประดับที่สะสมไว้ เช่น ขนนกหลากสีและวัตถุพลาสติกรอบๆ โครงสร้างกิ่ง ผู้หญิงชอบผู้ชายที่หัวไม้โค้งมนมาก (SN: 12/2/00, p. 362: http://www.sciencenews.org/20001202/bob1.asp) ฮันติงฟอร์ดกล่าวว่าผู้หญิงคนนั้นเลือกผู้ชายที่มีคุณภาพยอดเยี่ยม
การทดสอบในสแกนดิเนเวียอาจมีการบันทึกเกี่ยวกับกลยุทธ์ของนก Bowerbird เวอร์ชันใต้น้ำ ซึ่งตัวเมียจะมองหาผู้ชายที่ดีที่สุด เว็บสล็อต
